4 sene önce Dün..

4 sene önce 29 Ekim de tatlı bir telaş vardı bizde. Evliliğe ilk adım atmak için hazırlanıyor. Kuafördü, elbise diye koşturuyorduk. O telaşlı anımızda, bu kadar zamanın geçeceğini nerden bilebilirdik ki.. Gözbebeğimizinde 2 yaşında olacağını.. Bir söz anımsattı geçmiş anılar;  "Hayat; kendisine dair planlar  yaparken başınıza gelenlerdir" Hayat bize ne güzel şeyler getirmiş..Hamd olsun Rabbimiz'e .. O zamanlar ne planlarımız var dı, hala var hatta daha çok..  Bizi birbirmize yazan Allah'a hamd olsun :)
Buda ogünden kalan küçük bir kare ..

Sonun başlangıcı..

Sonbaharı seviyorum ama aradığımda söylenemez :) İlkbahar daha iyi geliyor bana mutlu oluyorum..
Oğlumla gezmek oynak,koşturmak,parka gitmek yazı daha dolu geçiyoruz..

Yağmur  bizim için bir oyun kaynağı.Eğer suan çocuk olsaydım, annemle yağmurda oynamayı isterdim. Yağmurdan sonra yaptığımız en güzel eğlence; ağaçları sallayıp altında ıslanmak... Su birinkitilerin de  zıplamak , yaprakları havaya atmak ,elimizde taşımak :)) Bayılıyoruz.. Hasta olacak diye korkmuyoruz.. Islanıyoruz hooop evde kurulanıyoruz, ısınıyoruz.. . Ama mutluluğu paha biçilemez ...

Bugün bacağımı yaktım.. Kaynar çay bacağıma döküldü.Hamdolsun acilde hemen mudahele edildi, çok daha iyiyim.. Allah'tan bir fincadı tek şansızlığım çaydanlıktan yeni koyulmuş olması.. En büyük şansımızsa, Oğlumun dökmesi ama O'na gelmemesi..Şükrediyorum..Yoksa suan onun ağlaması canının yanması benimkinin yanında hiç birşey.. En çok üzüldüğümde anneminde Cuma günü ayağı kırıldı, dün O'na yardıma gitmiştikyeni gelmiştik, yardıma gidemeyeceğime üzülüyorum :( Çok duaya ihtiyacımız var , çok..